Handel ludźmi
ONZ wskazuje, że handel ludźmi - dziećmi i kobietami zmuszanymi do prostytucji oraz pracownikami zmuszanymi do niewolniczej pracy - jest dzisiaj najbardziej dochodowym przestępstwem. Szacuje się, że zyski z handlu ludźmi wynoszą rocznie 2,5 mld euro. Dziś akcentujemy ten problem. Informujemy, gdzie szukać pomocy i co robić, by uniknąć tego procederu.
Jedną z najważniejszych rzeczy związanych ze zwalczaniem handlu ludźmi jest budowanie szeroko rozumianej świadomości społecznej. Aby zwalczać i zapobiegać przestępstwu handlu ludźmi, które jest wyjątkowo dynamiczne, podlegające znacznym wahaniom, trzeba poznać złożoność tego zjawiska. Pomóc w tym ma Światowy Dzień Przeciwko Handlowi Ludźmi.
Handlem ludźmi jest werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem: przemocy lub groźby bezprawnej, uprowadzenia, podstępu, wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności, udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą – w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek, tkanek i narządów wbrew przepisom ustawy.
Ofiary handlu ludźmi najczęściej wykorzystywane są w prostytucji. Jednakże ostatnie lata wskazują na wyraźny wzrost wykorzystania ofiar do pracy przymusowej, także Polaków. Wejście Polski do strefy Schengen, a tym samym możliwość swobodnego przekraczania granic, spowodowała, że Polska z kraju wyłącznie pochodzenia ofiar stała się krajem zarówno ich tranzytu, jak i przeznaczenia. Identyfikowane w ostatnim czasie w Polsce cudzoziemskie ofiary pochodzą głównie z krajów Europy Wschodniej, np. Ukrainy i Białorusi, Europy Południowej np. Bułgarii i Rumunii, a także państw azjatyckich – Tajlandii i Chin. Polskie ofiary wykorzystywane są głównie w krajach Europy Zachodniej – np. w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Niemczech.
Na poziomie krajowym polska Policja w walce z handlem ludźmi współpracuje z organizacjami pozarządowymi, społecznymi i instytucjami użyteczności publicznej, takimi jak: Krajowe Centrum Interwencyjno-Konsultacyjne dla Ofiar Handlu Ludźmi, Fundacja „La Strada”, Fundacja „Dajemy Dzieciom Siłę”, ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych, Stowarzyszenie „PoMOC” czy Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji.
